تاثیر فلکولیشن (لخته سازی) کنترل شده در دیسپرسیون پیگمنت

اگرچه همواره فلکولیشن کنترل نشده نامطلوب است (با در نظر گرفتن این که اثرات منفی گوناگونی رخ می دهد، مانند کاهش براقیت، بی ثباتی، افزایش ویسکوزیته و غیره)، با این حال می توان از لخته سازی کنترل شده برای دستیابی به برخی از اثرات مطلوب در سیستم پوشش استفاده کرد. ساختار شبکه سه بعدی ایجاد شده توسط این ادتیوهای مرطوب کننده و دیسپرس کننده با فلکولیشن کنترل شده، شکلی مشابه با ادتیوهای رئولوژی دارد و یک رفتار رئولوژیکی مشخص در حضور افزودنی های لخته ساز کنترل شده قابل انتظار است. از طریق این ساختارها، ویسکوزیته حالت استراحت (resting state) پوشش واقعاً زیاد است. با این حال، هنگامی که نیروهای برشی اعمال می شود، ساختارها (لخته های رنگدانه) از هم می پاشند و ویسکوزیته کاهش می یابد. همچنین، به دنبال حذف نیروهای برشی، لخته ها قادر به بازسازی و تشکیل مجدد هستند. به طور کلی، چنین سیستم هایی یک آستانه جریان را نشان می دهند. در حالی که افزودنی های دیسپرس کننده معمولی خواص جریان نیوتنی را نشان می دهند، هنگامی که از یک افزودنی لخته ساز کنترل شده استفاده می شود، تیکسوتروپی یا حداقل ویژگی های جریان شبه پلاستیکی ایجاد می شود. تیکسوتروپی خاصیتی است در آن دسته از سیالات که در شرایط عادی گران‌رو هستند، ولی در طی زمان، با هم‌زدن روان‌تر می‌شوند. بر اساس رفتار رئولوژیکی فوق، خصوصیاتی مانند شره (sagging) و ته نشینی به طور مثبت می توانند تحت تأثیر قرار بگیرند. همانطور که گفته شد، لخته شدن کنترل شده باعث کاهش براقیت نیز می شود و فرمولاسیون با براقیت بالا در حضور این مواد افزودنی امکان پذیر نیست.